คำถามใหญ่ ๆ
‘ชีวิต’มักเต็มไปด้วยคำถามมากมายที่รอให้เราค้นพบและตอบ ทุกย่างก้าวมักมีเรื่องชวนสงสัย ตั้งแต่คำถามใหญ่ๆอย่างเช่น “เราเกิดมาทำไม ?” ยิบย่อยไปจนถึง “วันนี้จะกินอะไรดี?”
ในวันที่อารมณ์ดีมาก อาจตอบว่า “ กำลังตั้งท้องเดือนที่ 6 อยู่ ”
ในวันที่อารมณ์ดีน้อย ก็อาจตอบว่า “ อ้วนเพราะกินเยอะละมั้ง ”
แต่ใครกันเล่า ที่จะอารมณ์ดีตลอด ?
นี่เป็นคำถามที่ดีมาก หากคุณนำไปถามแพทย์ นักโภชนาการ หรือใครก็ตามที่มีความรู้เกี่ยวกับการ เพิ่ม/ลด ของไขมันในร่างกาย และอธิบายให้คุณฟังได้ว่าสิ่งนี้เกิดขึ้นได้อย่างไร หรือมีผลดี/ผลเสียแค่ไหน แต่ไม่ใช่สำหรับคนทั่วไปที่คุณเจอหน้า โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คือ “คนที่กำลังอ้วนอยู่”
คำถามเดียวกันนี้ ถือว่าเป็นคำถามที่ไม่สร้างสรรค์ เพราะนอกจากจะเป็นคำถามที่ตอบยากแล้ว ยังเป็นการไร้มารยาทอย่างมาก ยิ่งในอาการที่ถามไปยิ้มไป เพราะชะล่าใจในความสนิทสนมด้วยนั้น ก็ยิ่งทำให้บรรยากาศของการสนทนาดิ่งลงเหวลงเรื่อยๆ
คนเชื้อชาติอื่นทักทายกันแบบนี้มั้ย ไม่แน่ใจเท่าไหร่ แต่กับคนไทย ไม่ว่าจะเกิดลัคนา ราศีใด ก็มีแนวโน้มที่จะหยิบสรีระตั้งแต่หัวจรดเท้ามาถากถาง มากกว่าที่จะทักทายด้วยท่าทีของความใส่ใจ
ทำไมถึงอ้วน ?
ทำไมถึงคล้ำ ?
ทำไมถึงสิวเต็มหน้า ?
และอีกหลายๆทำไม (ที่ไม่รู้ว่าจะถามไปทำไม )
การตอบโต้ที่ผมใช้บ่อยคือ “ เงียบ ” หรือ “ แสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ ” เพราะ ง่ายดี ไม่ต้องต่อความให้ยาวยืด เสียเวลาซะเปล่าๆ
บางครั้งเคยนึกอยากจะตอบด้วยการทำหน้าละห้อย แล้วบอกว่า “ ต้องขอโทษจริงๆ ที่ผมไร้ความสามารถในการบริหารไขมัน และต้องขอโทษอีกครั้งที่ทำให้คุณผิดหวัง คราวหลังผมจะพยายามให้มากกว่านี้ เพื่อไม่ให้ปัญหาของผมไปรับกวนใจของคุณอีก ”
แต่ก็อย่างที่บอก ว่าบ่อยครั้ง ผมก็ทำได้แค่ “ เงียบ ”
ไม่มีคำถามที่ดีกว่านี้แล้วจริงๆหรือ ? ผู้ถามคงมั่นใจมากว่านี่คือการแสดงความมีอารมณ์ขัน แต่ไม่เลย – ไม่ใช่ นี่ดูเป็นการไม่รับผิดชอบต่อความรู้สึกของผู้อื่น สักแต่ว่าจะถาม ไม่ได้ต้องการคำตอบอะไร หวังเพียงแค่จะหยิบจุดด้อยของคนอื่นมากล่าวอ้าง ก็แค่นั้น
ไม่อยากรู้บ้างหรอว่าชีวิตของเราเป็นยังไง ช่วงนี้อ่านหนังสือเล่มไหน การงานที่ทำเป็นอย่างไรบ้าง หรือถ้า ไม่ได้สนใจกันขนาดนั้น ก็ลองเลือกเรื่องดีๆเท่าที่พอจะมองเห็น มาทักทายกันหน่อยมั้ย “ภาพที่ลงในไอจีสวยมากเลย” , “ ล่าสุดไปไหนมาเห็นโพสในเฟสฯ ” , “ บทความในเว็บเขียนดีมากเลย ” ฯลฯ จะดีกว่ามั้ย ถ้าเราจะทักทายกัน ด้วยประโยคที่ทำให้อีกฝ่ายรู้สึกว่าการพบกันหนนี้ เป็นเรื่องที่น่ายินดีจริงๆ
แม้ว่าระบบการศึกษา จะไม่ได้สอนเรื่องมารยาทในสังคม แต่ด้วยสำนึกขั้นพื้นฐาน เราก็ควรต้องรู้ใช่ไหมว่าอะไรควร หรือไม่ควร
ในทางตรง คนอ้วน มีปัญหาเกี่ยวกับสุขภาพเป็นของตัวเอง อยู่แล้ว
ในทางอ้อม คนอ้วนรู้สึกผิดอยู่แก่ใจที่ควบคุมน้ำหนักของตัวเองไม่ได้ อยู่แล้ว
อย่าพยายามสร้างรอยขีดข่วนทางความรู้สึกเพิ่มเข้าไป ด้วยการทักทาย หรือตั้งคำถามแบบนี้อีกเลยน่ะ
คุณอาจจะโกรธผมก็ได้ ที่ผมเอ่ยเตือนไปแบบนี้ คุณอาจจะไม่ชอบผม หรือไม่คุยกับผมต่อเลยก็ได้ แต่ผมขอร้องจากใจจริง ว่าอย่าไปพูดแบบนี้กับใครอีก การพูกคุยกันด้วยเนื้อหาดีๆ น่าจะนำไปสู่บทสนทนาที่ดี และมิตรภาพที่ดี เอาแบบนี้ดีกว่ามั้ย
พูดขนาดนี้ยังจะถามอีกหรอ ?